Niezwykłe dziedzictwo duchowe Średniowiecza wyraża się szczególnie w architekturze zakonu Cystersów. Można podjąć próbę odpowiedzi na ciągle powracające pytanie dotyczące fenomenu sztuki cysterskiej i jej nieprzemijającego piękna.

Dlatego warto odwiedzić dawny klasztor cysterski w Bierzwniku, przez to zbliżyć się do wyjątkowej duchowości cysterskiej, a nawet ulec jej urokowi.

Spotkamy architekturę pogodną, świadka promieniowania ducha. Zachwyci nas wielki artyzm i szlachetny umiar, ład i harmonia, wielkość i skupienie.

U podstaw sztuki cysterskiej leży niezwykle silne przeżycie wszechobecności Boga i nieustająca potrzeba odnoszenia wszystkiego do Stwórcy, który jest początkiem i końcem wszechrzeczy, Alfą i Omegą.

Cystersi dotarli do Polski już w połowie w XIIw. Zakon, jako społeczność międzynarodowa i wielonarodowa, znalazła swój wyraz w architekturze opactw polskich.

Cystersi stali się pionierami sztuki gotyckiej w budowlach kościelnych i klasztornych, opartych na adaptacji zdobyczy gotyku północno- francuskiego.

Historia Bierzwnika jest ściśle związana z Zakonem Cystersów, którzy na Pomorzu Zachodnim pojawili się w 2 poł. XII w. w Kołbaczu.

Mnisi cysterscy odegrali niezwykle istotną rolę kulturotwórczą na tym obszarze.

Gotycki klasztor cysterski w Bierzwniku, wkomponowany w malowniczy krajobraz jezior, lasów i pól, leżący na Szlaku cysterskim – Pętla Zachodniopomorska stał się chętnie i często odwiedzaną atrakcją turystyczną Gminy i regionu.

Wzniesiony na przełomie XIII i XIV w. jest przykładem oryginalnej architektury gotyckiej, kryjący w swym wnętrzu unikalny wystrój rzeźbiarski.

Dla Gminy i Województwa zabytek stanowi wyjątkowo cenne średniowieczne dziedzictwo gotyku ceglanego, jest miejscem ożywionej działalności kulturalnej i inspiruje do twórczej aktywności.